~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Για καταστάσεις όπου δεν υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος και επικρατεί πλήρης ασυδοσία, συχνά χρησιμοποιούμε τη φράση «μπάτε σκύλοι άλεστε, κι αλεστική μη δώσετε

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~

~

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Οδοιπορικό της Handelsblatt στα φτωχά Πομακοχώρια


«Όποιος έχει λίγα, δεν έχει να χάσει τίποτα».
Έτσι τιτλοφορείται ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt με επίκεντρο τη φτωχή Οργάνη, στα Πομακοχώρια του Νομού Ροδόπης.

Το ειδυλλιακό τοπίο της Οργάνης ξεγελάει, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Καμία περιοχή της Ελλάδας δεν είναι φτωχότερη από το χωριό της Ροδόπης, στο οποίο ζουν 501 ψυχές. Παρόλα αυτά δεν το βάζουν κάτω, αν και καλούνται να τα βγάλουν πέρα με (θεωρητικό) μέσο ετήσιο εισόδημα 8.620 €. Εν συγκρίσει, οι κάτοικοι της Εκάλης, πλουσιότερης περιοχής στην Ελλάδα, διαθέτουν εισόδημα 122.879 €, ενώ το μέσο εισόδημα της χώρας, πάντα σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που επικαλείται το ρεπορτάζ, ανέρχεται σε 20.202 €.

Ο 37χρονος Aydin Basoglou, κάτοικος της Οργάνης, γελάει και περηφανεύεται λιγάκι με την πρωτιά του χωριού του, μιας και αυτή αποτέλεσε την αφορμή για την οργάνωση της διεθνούς αυτής προσοχής. Ο Basoglou ανήκει στην μουσουλμανική μειονότητα που κατοικεί στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ένας από τους βασικούς λόγους που η Ροδόπη είναι ο φτωχότερος Νομός της Ελλάδας είναι η συστηματική εγκατάλειψη της μουσουλμανικής μειονότητας από τις ελληνικές κυβερνήσεις. Επενδύσεις σε αυτές τις περιοχές δεν γίνονται, μιας και οι κάτοικοί τους αντιμετωπίζονται σαν εκπρόσωποι μιας τουρκικής αποικίας. 

Ο Basoglou αναφέρει το γεγονός, ότι για την μειονότητα ακόμα και η έκδοση διπλώματος οδήγησης ήταν, λόγω θρησκεύματος, δύσκολη υπόθεση, παραδέχεται όμως ότι από την δεκαετία του ’90 η πολιτική δυσμενούς μεταχείρισης μεταβλήθηκε και τέτοιου είδους προβλήματα ανήκουν στο παρελθόν. Αυτά έδωσαν την θέση τους σε αβάσταχτες οικονομικές δυσκολίες, αφού πλέον οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούν να βρουν δουλειές ούτε στην Κομοτηνή, ούτε στον Πειραιά, ούτε στην Πάτρα, όπως πριν, ενώ και στα χωριά ακόμα προτιμώνται οι Ασιάτες για τις αγροτικές εργασίες. Έτσι, οι λιγοστοί πλέον κάτοικοι, είτε ζουν από την μικρή σύνταξη των γονιών τους της τάξης των 300 ή 400 ευρώ είτε μεταναστεύουν στην Ολλανδία, την Γερμανία ή την Τουρκία. Γιατρός επισκέπτεται το χωριό μόνο δυο φορές την εβδομάδα για λίγες ώρες, ενώ τα σοβαρά περιστατικά μεταφέρονται στην Κομοτηνή με ένα πεπαλαιωμένο ασθενοφόρο, με οδηγό, ελλείψει χρημάτων, κάποιον κάτοικο.

Το χωριό διαθέτει δημοτικό και γυμνάσιο για τους 57 μαθητές του, αλλά, όποιος θέλει να πάει στο Λύκειο, καλείται να μεταβαίνει στην Κομοτηνή. Λόγω της διάρκειας του ταξιδιού, του κόστους και του κακού καιρού, μόνο λίγοι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους. Ο Διευθυντής του σχολείου, Θανάσης Μαρίφης, αλλά και οι λοιποί εργαζόμενοι πληρώνουν από την τσέπη τους τα οδοιπορικά μετάβασης από και προς την Κομοτηνή, αν και, μετά από τις μισθολογικές περικοπές, για τους νεοδιορισμένους δασκάλους προβλέπεται μισθός 744 €. 
Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας εύρεσης εργασίας στις μεγάλες πόλεις, ο πληθυσμός των χωριών, παρά όλες αυτές τις δυσκολίες, αυξάνεται ελαφρώς. Κι αυτό, παρότι, όταν οι κάτοικοι ακούν για ετήσιο μισθό 8.620 €, όπως αναφέρεται στη στατιστική, κουνούν απορημένα το κεφάλι, αναρωτώμενοι αν υπάρχει έστω και ένας που να παίρνει τόσα …


_______________________
REPORTER | 20.12.2012

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Κομοτηνή: Ζει με τα 4 παιδιά της σε ξεχασμένο βαγόνι...


Ο γολγοθάς μιας πολύτεκνης μητέρας που δίνει τη μάχη για την επιβίωση κάτω από άθλιες συνθήκες...





Σε ένα σταματημένο βαγόνι στο σιδηροδρομικό σταθμό Κομοτηνής έχει βρει καταφύγιο η Ελένη Καζαντζίδου και τα τέσσερα παιδιά της.
Η πολύτεκνη μητέρα είπε στο xronos.gr «στο παλιό σπίτι το ταβάνι όλο έχει γκρεμιστεί, δεν επιτρέπεται να μείνουμε. Κάναμε χαρτιά για άλλο σπίτι, αλλά δεν μπορώ να βρω ακόμη, τα χαρτιά τα δώσαμε, αλλά προς το παρόν μένουμε στο βαγόνι στο σταθμό…». 


φωτό από xronos.gr
φωτό από xronos.gr


Ένα βαγόνι χωρίς τουαλέτα, μπάνιο, πετρογκάζ, έχει φέρει σε απόγνωση τη μητέρα, «πέντε μέρες έχω να μαγειρέψω, ούτε ψυγείο για τρόφιμα έχω, ούτε τίποτα, τα παιδιά πέντε μέρες έχω να τα ταΐσω. Ο άνθρωπος που έχει το σταθμό καμία φορά όταν μπορεί δίνει σάντουιτς, αλλά 4 παιδιά τι να φάνε από ένα σάντουιτς, ούτε το πρωί έφαγαν, ούτε το μεσημέρι, ούτε το βράδυ. Σπίτι τουλάχιστον να μας δώσουν να μαγειρεύουμε… Νερό πάμε να πάρουμε από τον ΟΣΕ, είναι η καθαρίστρια εκεί φωνάζει, μας έβαλε ο άνθρωπος μέσα στο βαγόνι αλλά δεν υποφέρεται…».

φωτό από xronos.gr
φωτό από xronos.gr

Μαζί της μένουν τα τέσσερα παιδιά της ο Γιάννης 8 ετών, ο Γρηγόρης 10 ετών, η Νικολέτα 15 ετών και ο Γιώργος ο οποίος μόλις έκλεισε τα 18 και προσπαθεί να βοηθήσει την οικογένειά του και τη μητέρα του. Ο 19χρονος γιος της Ραφαήλ βρίσκεται στη Δράμα. 
Η Ελένη Καζαντζίδου απευθύνει έκκληση στα φιλάνθρωπα αισθήματα των πολιτών ώστε να βρεθεί άμεση λύση στο πρόβλημά της και να βρεθεί μία αξιοπρεπής στέγη για τα παιδιά της.

_____________________________________


ΣΧΟΛΙΟ:
...ζήτω και πάλι ζήτω όλης της "πολιτισμένης" και αποχαυνωμένης κοινωνίας μας.... που αφήνει τέσσερα παιδιά και μια μάνα να ζουν σε πρωτόγονες συνθήκες... ζήτω και στην Ενωμένη Ευρώπη με την ανάπτυξη και την ευημερία που προσφέρει στους πολίτες της... σαν δεν ντρεπόμαστε λέω όλοι μαζί για τούτο το κατάντημα της κοινωνίας μας.... με την επικράτηση του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού...

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Π.Ε. Σερρών: Χώροι για τη στέγαση άστεγων σε ακραίες καιρικές συνθήκες


Το 20,1% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης του 2010 της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ). Ο πληθυσμός σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό ανέρχεται σε 3.030.900 άτομα.

Ένας στους πέντε Έλληνες απειλείται από τη φτώχεια


Τους χώρους στέγασης-προστασίας άστεγων σε ακραίες καιρικές συνθήκες, που όρισαν οι δήμοι της περιφερειακής ενότητας Σερρών, κατόπιν σχετικού εγγράφου του υπουργείου Υγείας, γνωστοποίησε η αντιπεριφέρεια.
Αναλυτικότερα, οι χώροι αυτοί είναι:
Δήμος Σερρών: Δημοτικό Μέγαρο Σερρών, ΔΕΠΚΑ, δημοτικά καταστήματα Προβατά, Σκουτάρεως, Λευκώνα.
Δήμος Σιντικής: Mαθητική Εστία Σιδηροκάστρου.
Δήμος Νέας Ζίχνης
: Παλιό Δημαρχείο Νέας Ζίχνης.
Δήμος Βισαλτίας
: Γυμνάσιο Σιτοχωρίου, Ξενώνας Χουμνικού, Δημοτικά Σχολεία Αχινού, Αμπέλων, Σησαμιάς, Νικόκλειας, Ανθής και  Θερμών, κλειστά γυμναστήρια Νιγρίτας και Μαυροθάλασσας, πρώην δημαρχείο Μαυροθάλασσας και πρώην Κέντρο Υγείας Μαυροθάλασσας.
Δήμος Αμφίπολης
: Δημοτικός Ξενώνας Ροδολίβους, πρώην Δημοτικά Σχολεία Κρηνίδας, Ηλιοκώμης και Κορμίστας.
Δήμος Ηράκλειας
: Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων Βαλτερού και Στρυμονικού, Δημοτικά Σχολεία Λιθοτόπου, Κερκίνης, Καρπερής, Παλαιοκάστρου, Νέας Τυρολόης και Κλειστό Γυμναστήριο Σκοτούσσης.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Το καφενείο η «Ωραία Ελλάς».

Το πρώτο χρηματιστήριο
Προστέθηκε από 
Το 1836  ο Ιταλός  Μπιρινταρέλλι εγκαινιάζει στην Οθωνική Αθήνα το καφενείο του «Bella Grecia» (σ΄έναν άλλον Ιταλό, τον Καζάλι, ανήκε το μοναδικό, τότε,  ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, με το όνομα «Νέον Ξενοδοχείον» ή «Albergo Nuovo», που λειτούργησε το 1835). Το καφενείο βρισκόταν στη διασταύρωση Ερμού και Αιόλου και για 45 χρόνια θα αποτελέσει το κέντρο της πολιτικής ζωής του νεοσύστατου κράτους. Με το πέρασμα των χρόνων το καφενείο θα εξελληνιστεί και θα μετονομαστεί «Ωραία Ελλάς».
Κατά την παράδοση, όταν ο Όθων διόριζε νέα κυβέρνηση, έβγαινε για περίπατο με την Αμαλία στην Αιόλου (ο σημαντικότερος δρόμος της εποχής) και περνούσε μπροστά από το καφενείο. Αν οι θαμώνες έβγαιναν έξω και τον χειροκροτούσαν, σήμαινε ότι η  νέα κυβέρνηση είχε λαϊκό έρεισμα. Αν αντίθετα έμεναν στις καρέκλες τους, καθώς περνούσε το βασιλικό ζεύγος, δήλωναν την αντίθεση τους. Το καφενείο ήταν το πιο μοντέρνο της εποχής (διέθετε και μπιλιάρδο) και γι αυτό ήταν το στέκι των διανοούμενων και των προοδευτικών Αθηναίων. Με τον καιρό έγινε το κέντρο της αντιβασιλικών. Αντίθετα, οι φιλοβασιλικοί σύχναζαν στο καφενείο «Πράσινο Δέντρο», στην αρχή της Ιερά Οδού και επιδίδονταν σε αγώνες τοξοβολίας (στην αυλή του καφενείου).
Η Ωραία Ελλάς εθεωρείτο το άντρο των αντί-οθωνικών και γι αυτό Βαυαροί στρατιώτες αλλά και «αγανακτισμένοι πολίτες» συχνά – πυκνά εισέβαλαν και ξυλοκοπούσαν τους θαμώνες. Ειδικά όσους φορούσαν ψάθινα καπέλα (σκιάδια), τους λεγόμενους σκιαδιστές. Την εποχή εκείνη (1859-1861) όποιος φορούσε ψάθινο καπέλο εθεωρείτο αντιβασιλικός και τον σάπιζαν, απροειδοποίητα, στο ξύλο.
Το 1870, στο ίδιο κτήριο με το καφενείo (αλλά στον πρώτο όροφο), λειτούργησε «Λέσχη των Εμπόρων Αθηνών» που χρησίμευε ως τόπος συναντήσεως των επαγγελματιών, αλλά και για να  διαπραγματεύονται τα ομολογιακά δάνεια και οι μετοχές (η Αθήνα δε διέθετε, ακόμα τότε, χρηματιστήριο). Και όταν δεν τους χωρούσε ο πρώτος όροφος κατέβαιναν και στο καφενείο όπου συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις με ούζα και κονιάκ. Γύρω από το μπιλιάρδο του καφενείου «Ωραία Ελλάς» λειτούργησε το πρώτο λαϊκό χρηματιστήριο και φυσικά οι αετονύχηδες κορόιδευαν τον κοσμάκη, με αποκορύφωμα τις υπερτιμημένες μετοχές των μεταλλείων του Λαυρίου. Αντίθετα, σήμερα, η υπερσύγχρονη Σοφοκλέους που μετακόμισε στην Λεωφ. Αθηνών  εγγυάται τη σοβαρότητα της επένδυσης (ρωτήστε κανένα «εγκλωβισμένο» του 1999 για να σας το επιβεβαιώσει).

Πολιτικοί, την Πατρίδα μας, σαν τα μάτια σας!..

ΑΠΟΨΕΙΣ - ΣΚΕΨΕΙΣ Γράφει ο Γιώργος Πιπερόπουλος Κ οινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες και οι απανταχού της γης απλοί πολίτες, και μαζί ...